In vertrouwen

In vertrouwen

Een tijd die gestempeld wordt door de pandemie van een rondwarend dodelijk virus, oplopende spanningen, heftige onlusten, aanslagen, gigantische schulden. Wie spreekt er dan over vertrouwen? Wie om zich heen kijkt, ziet juist wankelende zekerheden. Mensen voelen zich steeds onzekerder. Dat uit zich in bange vragen over hoe het nu verder moet. Het uit zich in wantrouwen.

Toch heeft de SGP voor de Tweede Kamerverkiezingen gekozen voor het  motto ‘In vertrouwen’. Dat is een bewuste keuze. Juist nu heel veel mensen door alles wat er in hun eigen leven en in de levens van anderen gebeurt vol wezenlijke vragen zitten, is er behoefte aan houvast, aan mensen die je wél kunt vertrouwen. Om samen te leven is een basis van vertrouwen nodig. Het vertrouwen waar een christen uit leeft, is niet zomaar vertrouwen in mensen of organisaties en instituties. Daarmee kom je vaak bedrogen uit, iedere keer weer. Waar het op aankomt, is het geloofsvertrouwen in een alwetende trouwe, rechtvaardige en genadige God, bij Wie mensen die het ook niet meer weten kunnen ‘schuilen’. We geloven en belijden dat die levende God regeert, dwars door alles heen wat er in de wereld gebeurt. Voor ons vaak zo onbegrijpelijk. De geschiedenis is geen toevallige samenloop van omstandigheden en gebeurtenissen die elkaar in rap tempo opvolgen, maar ligt in Gods hand. Dat ‘zeker weten’ geeft rust, en vertrouwen in de toekomst, ook voor de dag van vandaag.

Dat neemt niet weg dat ieder mens haar verantwoordelijkheid moet nemen en om de handen uit de mouwen te steken en ‘te doen wat zijn of haar hand vindt om te doen’. Dat is, kort samengevat: de aarde bouwen en bewaren. En dat vanuit de belijdenis dat we God lief hebben boven alles en de naaste als onszelf. Dat is een hele opgave, maar het mooie van de erkenning dat God regeert, is nu juist dat wij gebrekkige mensen, het niet allemaal zelf moeten doen. Juist die verantwoordelijkheid laat ons des te meer onze afhankelijkheid van onze Schepper voelen. Dan weten we dat de uitkomst van al ons doen en laten in Zijn handen ligt. Dát geeft vertrouwen, en in dat vertrouwen mogen we ons werk anno 2021 doen.

Daarbij past ons bescheidenheid. Op dit moment in de wereldgeschiedenis wordt dat wel héél duidelijk. Al onze precieze berekeningen en grootse plannen kunnen in de prullenbak als gevolg van een minuscuul klein virus dat zich razendsnel over heel de wereld heeft verspreid. Waaruit maar weer eens pijnlijk blijkt: de mens en de maatschappij zijn niet maakbaar. Verre van dat zelfs. We dachten en denken de samenleving zélf te kunnen kneden naar onze voorkeuren. Maar niets is minder waar. Dat dwingt ons de ogen open te doen voor de realiteit en dat wat er écht toe doet. Vertrouwen, laat staan geloofsvertrouwen, is niet iets wat je als overheid of als partij kunt dicteren. Vertrouwen is wél iets wat je stukje bij beetje kunt winnen. Daarvoor moet je geloofwaardig zijn. Dat kan door een vaste koers te varen. Dat kan óók door geen dingen te beloven die niet waargemaakt kunnen worden. Vertrouwen ontstaat verder door open en integer te zijn. Daar zijn daden voor nodig die de gesproken woorden onderstrepen in plaats van doorkrassen.

Jan Jonker, SGP Twenterand